استفاده از مایع دستشویی یا صابون برای نظافت روزانه تقریباً به اندازه آویزان کردن دستمال توالت در حمام مهم است.

هر دو مزایا و معایبی دارند، بنابراین نباید هیچکدام را دست کم بگیرید. کدام یک برای پوست شما بهتر است؟ آیا یکی از دیگری سالم تر است؟ کدام پایدارتر است؟ پاسخ های ما را در زیر بخوانید.

تمیزی

باکتری ها عامل اصلی بیماری و دلیل اصلی شستن مکرر دست ها برای جلوگیری از انتشار میکروب ها هستند. مایع دستشویی تقریباً از زمانی که برای اولین بار وارد بازار شد (در حدود دهه ۱۹۸۰) به عنوان یک آنتی باکتریال معرفی شد. با توجه به اینکه مردم برای نسل ها و حتی قرن ها از صابون استفاده می کنند، بعید به نظر می رسد که صابون در این زمینه کم باشد. یک مطالعه مرتبط (که در سال ۱۹۸۸ انجام شد) به این موضوع پرداخت که آیا باکتری ها از صابون استفاده شده به پوست منتقل می شوند یا خیر.

پایداری

مایع دستشویی برای تولید به ۵ برابر انرژی و برای بسته بندی در بطری پلاستیکی ۲۰ برابر انرژی بیشتری نیاز دارند (در مقایسه با صابون پیچیده شده در کاغذ یا مقوا). به علاوه، ما تمایل داریم در هر شستشو از صابون مایع بیشتر از صابون مایع استفاده کنیم.

با این حال، بیشتر صابون ها دارای پایه های چرب هستند که برخی از آنها بیش از سایرین برای محیط زیست مضر هستند.

صابون عموماً سازگار با محیط زیست است، اما مطمئن شوید که برندهایی را که روغن‌های برداشت شده پایدار تولید می‌کنند، در اولویت قرار دهید تا مطمئن شوید که به محیط زیست آسیب نمی‌رسانید.

حساسیت

طرفداران مایع دستشویی اغلب به اثر خشک کنندگی صابون بر روی پوست اشاره می کنند. وقتی این اتفاق می‌افتد، عموماً به این دلیل است که صابون مورد استفاده سطح pH بالاتری دارد. می تواند بسیار خشک کننده باشد، به خصوص برای پوست های حساس. نکته مثبت این است که بیش از یک نوع صابون موجود است که بسیاری از آنها با فاکتورهای pH پایین تر و سایر مواد تشکیل دهنده هستند که به جلوگیری از شکایت کلیشه ای “خشک شدن” مرتبط با صابون کمک می کنند. در واقع، بیشتر صابون ها حاوی گلیسیرین هستند که برای پوست خشک و سایر آلرژی ها مانند اگزما عالی است.

برخی از صابون ها حاوی مواد مرطوب کننده هستند، اما بسیاری از مردم از صابون ها برای توانایی های خود در بوی بد استفاده می کنند. برخی از این صابون های دئودورانت می توانند برای پوست های حساس خشن باشند. پوست زنان نسبت به مردان حساس تر است و سریعتر به صابون های دئودورانت واکنش نشان می دهد. صابون های مایع حاوی مواد مرطوب کننده بیشتری هستند و می توانند برای پوست های حساس مهربان تر باشند.

از نظر عطرها، برخی از افراد به عطرها حساسیت دارند در حالی که برخی دیگر دوست ندارند آنها به صابون هایشان اضافه شود. صابون های مایع بدون عطر به سختی پیدا می شود. صابون های نواری گزینه های مختلفی را برای کسانی که ترجیح می دهند بدون عطر استفاده کنند ارائه می دهد.

لایه برداری فرآیندی است که در آن پوست مرده از صورت و بدن پاک می شود. با صابون، این کار با افزودن مواد ساینده ملایم به محصول انجام می شود. صابون ها اسکراب قوی تری می دهند و گردش خون را در پوست تحریک می کنند. مایع دستشویی با خاصیت لایه برداری باید با لوفا یا اسفنج استفاده شود تا اثرات مشابهی داشته باشد. در دراز مدت، به نظر می رسد مایع دستشویی با اسید گلیکولیک یا سالیسیلیک کار بهتری برای روشن کردن پوست انجام می دهند. شستشوی مایع همچنین باعث می شود که پوست بعد از شستشو کمتر احساس شنی داشته باشد.

نتیجه گیری

همه انواع صابون، چه مایع و چه معمولی، از همان مواد ضروری تشکیل شده اند – نمک های قلیایی اسیدهای چرب و خاصیت شوینده و جلوگیری از انتشار میکروب ها و باکتری ها. با این حال، اگر اساس خرید خود را بر اساس مزایای زیست محیطی قرار می دهید، صابون معمولی سبزتر از این دو است. در حالی که مایع دستشویی کف مرطوب و غنی تری ایجاد می کند. مایع های دستشویی کرمی رویال لایف با رایحه های مطبوع و دوست داشتنی همه این ویژگی ها را دارند.